Magda Verbeke
° Wervik, 12-01-1945

Gemeenteraadslid Kortrijk
02-01-1977 - 14-04-1989
VU

 

Een Vlaamsgezinde en zelfbewuste vrouw

Keuze voor het onderwijs

De ouders van Magda Verbeke hebben elk hun eigen zaak. Vader heeft een handel in vleeswaren; moeder een kruidenierswinkel. Magda Verbeke wordt in 1945 geboren. Ze is de oudste van drie kinderen. In haar jeugdjaren trekt ze als monitrice op kamp met de CM. Na de humaniora kiest ze voor een opleiding tot regentes snit en naad. Ze studeert af in 1965 en gaat meteen aan de slag. In 1969 huwt ze met Johan Seynhaeve. Haar echtgenoot is maatschappelijk werker en doceert in de IPSOC in Kortrijk. Het koppel gaat na hun huwelijk in Aalbeke wonen. In 1971 en in 1973 wordt Magda Verbeke moeder van telkens een zoon. Een dochtertje dat in 1977 geboren wordt, overlijdt kort na de geboorte. In 1979 krijgen de twee zonen er een zusje bij. Na de geboorte van haar eerste kind zegt Magda Verbeke het onderwijs vaarwel. Ze besluit om zich aan de opvoeding van haar kinderen te wijden.

Op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen

Na de fusie van 1976 gaat de Volksunie op zoek naar inwoners uit de deelgemeenten die op de lijst willen staan voor de gemeenteraadsverkiezingen die in datzelfde jaar georganiseerd worden. Het echtpaar Seynhaeve-Verbeke wordt aangesproken. Het koppel staat bekend als een gezin met uitgesproken Vlaams profiel. Ze zijn lid van het Davidsfonds. Magda Verbeke maakt ook deel uit van het bestuur van de Bond van Grote en Jonge Gezinnen van Aalbeke. Haar echtgenoot treedt liever niet in de schijnwerpers. Hij wordt actief achter de schermen van de VU en brengt het tot gewestelijk VU-secretaris. Magda Verbeke daarentegen zegt toe. Het is voor haar een nieuwe uitdaging waarin ze zich vastbijt. Ze krijgt de zevende plaats op de VU-lijst en wordt samen met drie andere partijgenoten verkozen. Magda Verbeke is opnieuw kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen van 1982. Ze krijgt de tweede plaats op de lijst en wordt herkozen.

In de gemeenteraad

Magda Verbeke maakt deel uit van de raadscommissie die zich bezig houdt met het jeugdbeleid. Ze wordt door de gemeenteraad afgevaardigd in de Raad van Beheer van het speelplein de Warande. Daarnaast heeft ze een zitje in de Algemene Vergadering van het Groeningeheem dat sport- en recreatieruimte ter beschikking stelt. In de gemeenteraad legt ze een grote belangstelling aan de dag voor de belangen van vrouwen. Ze zet zich in voor meer openbare toiletten, een goede openbare verlichting en kinderopvang. Haar Vlaamsgezinde oriëntatie uit zich in een pleidooi voor de bevlagging van de Kortrijkse invalswegen met onder meer een aantal Vlaamse leeuwen naar aanleiding van de 11-juli-feesten. Ze verdedigt ook de belangen van de randgemeenten. Aanvankelijk concentreert ze zich op Aalbeke maar na de verhuis in 1985 naar Kooigem breidt ze haar actieterrein uit.

Kortrijkse politica

Hoewel het de taak is van politica's om de problematiek van vrouwen en kinderen ter sprake te brengen, onderstreept Magda Verbeke dat ze zich daartoe niet mogen beperken. Vrouwen en mannen verschillen niet alleen wat aandachtspunten betreft, maar discussiëren ook op een andere manier. Vrouwen zijn volgens haar fijngevoeliger en ronden de hoeken in de harde discussies van mannen af. Vrouwen in de politiek worden nog steeds met argusogen bekeken. Ze heeft het gevoel dat het werk van vrouwen meer dan dat van mannen met een vergrootglas wordt bekeken. Anderzijds moeten zowel mannen als vrouwen in de eerste plaats goed werk leveren. In het bijzonder jonge moeders hebben het moeilijk in de politiek. Dat heeft ze zelf ervaren. De verantwoordelijkheid voor het huishouden en de kinderen komt meestal op de schouders van de vrouw terecht. Magda Verbeke kon evenwel rekenen op de steun van haar echtgenoot.

Coördinatrice van het Kortrijkse Migrantencentrum

In het begin van de jaren tachtig wil Magda Verbeke opnieuw aan de slag in het onderwijs, maar ze slaagt er niet in om een vaste betrekking te bekomen. Ze moet zich tevreden stellen met interimwerk. Vandaar dat ze op zoek gaat naar een nieuwe uitdaging. In 1985 wordt ze coördinatrice van het Kortrijkse Migrantencentrum. Het centrum biedt informatie, sociale dienstverlening, Nederlandse taallessen, vrijetijdsactiviteiten en een vrouwenwerking. Het fungeert als schakel tussen migranten en maatschappij of overheid. Magda Verbeke is geen kandidaat meer voor de gemeenteraadsverkiezingen van 1988. De uitbouw van het migrantencentrum vergt steeds meer energie. Bovendien wil ze ook wat meer tijd met haar kinderen doorbrengen. De politiek was voor haar een goede en aangename leerschool.
Terug naar de startpagina
Laatste aanpassing op 29 juni 2000 
 © Ontwerp en realisatie door  Claude Storms