|
Moniek Gheysens
°Kortrijk, 20-03-1949
Gemeenteraadslid Kortrijk
06-01-1995 - heden
VLD
Commercieel en creatief
|
Vlashandelaars in Normandië
De vader van Moniek Gheysens verbouwt vlas in Wevelgem. Hij is lid van de
beroepsvereniging van vlashandelaars. Zijn echtgenote is huisvrouw. Na de Tweede
Wereldoorlog trekt hij samen met drie schoonbroers naar Normandië. De warme en
vochtige grond is er ideaal voor de vlasteelt. Elk weekend keert hij naar vrouw
en vier kinderen terug. Moniek Gheysens is de tweede in de rij. In de
zomervakantie volgt ze haar familie naar Normandië en steekt er een handje toe.
Samen met de andere vrouwen helpt ze in de keuken de maaltijd bereiden voor de
seizoenarbeiders. Tussendoor schuimt ze met een tante openbare verkopingen en
rommelmarkten af op zoek naar antieke spulletjes.
Een artistieke opleiding
Na het vierde jaar middelbaar onderwijs opteert Moniek Gheysens voor de
kunsthumaniora aan het Hoger Sint-Lucas Instituut in Gent. Twee jaar later start
ze met de vierjarige opleiding grafiek aan dezelfde school. Ze leert er haar
toekomstige echtgenoot kennen. Johan Desimpel volgt een opleiding monumentale
kunst. De passie van Moniek Gheysens voor antiek krijgt vaste vorm na haar
huwelijk in 1974. Samen met haar echtgenoot start ze een eigen zaak in
antiquiteiten in Kortrijk. Omdat de ruimte te klein wordt, verhuist het koppel
in 1976 naar Heule. Intussen is Moniek Gheysens moeder van twee zonen. In 1978
volgt een derde zoon. Ze blijft tekenen en schilderen als grafisch kunstenares.
Ze stelt haar werk tentoon in België en Nederland. Ze wordt geselecteerd voor
verschillende wedstrijden. Ze behaalt de eerste prijs van de stad Ronse en de
Jan Coxprijs in Boechout.
Overstap van antiek naar mode
Op de jaarlijkse beurs voor antiquairs draagt Moniek Gheysens altijd een
eigen ontwerp. Ze oogst bewonderende blikken en krijgt de vraag om ook voor
collega's iets te ontwerpen. Omdat het aantal verzoeken steeds toeneemt, besluit
ze om zich volledig toe te leggen op het ontwerpen van een eigen collectie die
zweeft tussen Couture en Prêt-à-porter. De antiekwinkel wordt opgedoekt. De
ene helft van de ruimte wordt ingericht als kledingwinkel; de andere helft als
galerij. Samen met haar medewerkers ontwerpt Moniek Gheysens in verschillende
ateliers haar collectie. Haar echtgenoot schildert en stelt kunstwerken tentoon
in de galerij. Eén van de zonen heeft moeders smaak te pakken en voltooit in
1999 de opleiding mode aan de Academie in Gent.
Op de lijst voor de VLD
In 1994 vraagt de VLD Moniek Gheysens om op de lijst te staan. De zoektocht
naar vrouwen en haar naambekendheid als kunstenares liggen aan de basis van het
verzoek. Ze aarzelt, maar haar echtgenoot overtuigt haar. Ze krijgt de negende
plaats op de VLD-lijst en wordt verkozen. Sindsdien maakt ze deel uit van het
Kortrijkse VLD-bestuur. De combinatie van een politiek mandaat met een eigen
zaak en een gezin vindt ze een moeilijke opdracht. Bovendien is het enthousiasme
van haar echtgenoot een beetje bekoeld. Anderzijds vindt Moniek Gheysens dat de
politieke ervaring haar organisatietalent, opmerkingsvermogen en durf ten goede
komt. De politiek is voor haar een prachtige kans tot zelfontplooiing. Bovendien
brengt de politiek mensen uit alle lagen van de maatschappij dichterbij.
Uitgesproken belangstelling voor het culturele leven
Moniek Gheysens maakt deel uit van de raadscommissie die de problematiek van
openbare werken en cultuur behandelt. Vooral dat laatste interesseert haar. De
goedkeuring van het graffitiproject is voor haar één van de paradepaardjes van
het cultuurbeleid van de laatste legislatuur voor de eeuwwisseling. Als
gemeenteraadslid wordt ze afgevaardigd in de Raden van Bestuur van zowel de
Stedelijke Musea van Kortrijk als van Sculpturen in de Stad. Samen met enkele
andere raadsleden heeft ze de organisatie SOS Kortrijk opgericht om oude
gebouwen van de sloophamer te redden. Ze behoudt de mooiste herinnering aan het
inpakken in stof van het Kortrijkse begijnhof op een open monumentendag. De
betrokkenheid van alle politieke partijen bij dit initiatief heeft ze als
bijzonder positief ervaren.
Vrouwen in de gemeentepolitiek
Moniek Gheysens wil een creatieve invalshoek in de Kortrijkse politiek
brengen. Ze vindt het erg belangrijk dat politica's niet de mannelijke norm
overnemen, maar zichzelf trouw blijven als vrouw. De meer gevoelsmatige en milde
aanpak van vrouwen kan volgens haar de harde discussies verzachten. De noodzaak
om werk en huishouden optimaal te organiseren, maakt bovendien dat vrouwen
realistischer zijn en meer relativeren. Politica's zijn dan ook meer geneigd tot
samenwerking over de partijgrenzen heen. Moniek Gheysens maakt sinds de verhuis
naar Heule deel uit van het plaatselijk CMBV. Ze is ook al vijftien jaar lid van
de Kortrijkse afdeling van de International Business Federation of Women die op
regelmatige tijdstippen gastsprekers uitnodigt voor een voordracht.
|