Lutgarde Comeyne
° Ingelmunster, 23-09-1932

Gemeenteraadslid Kortrijk
08-01-1971 - 18-04-1980
VU

Eerste vrouwelijk gemeenteraadslid in Kortrijk voor de Volksunie

Een Vlaamsvoelende thuis

De ouders van Lutgarde Comeyne zijn Vlaamsgezind. Haar moeder krijgt sympathie voor de Vlaamse Beweging door toedoen van haar oudste broer. Deze toekomstige priester maakt op het college kennis met de ideeën van de Vlaamse Beweging die hij naar huis meebrengt. De moeder van Lutgarde Comeyne vergezelt hem naar culturele manifestaties. Ook de vader van Lutgarde Comeyne heeft een grote belangstelling voor de Vlaamse ontvoogdingsstrijd. Als collegestudent is hij actief in de Vlaamsgezinde studentenbeweging van na de Eerste Wereldoorlog. In de jaren dertig engageert hij zich in het VNV. Hij is verantwoordelijk voor de uitbetaling van de sociale uitkeringen aan de leden en is korte tijd gemeenteraadslid in Ingelmunster. Na de Tweede Wereldoolog behoudt het koppel zijn Vlaamsgezinde instelling en betuigt in de jaren vijftig zijn steun aan de opkomende Volksunie. Met de zeven kinderen wordt vaak over poltiek en maatschappij gediscussieerd.

Als enig meisje van het dorp naar de universiteit

Vader Comeyne werkt in een tabaksfabriek. Hij klimt er op van medewerker tot vennoot. Het gezin telt één zoon en zes dochters. Lutgarde Comeyne situeert zich exact in het midden van de rij. Moeder Comeyne is een vooruitstrevende vrouw die studeren voor meisjes belangrijk vindt. Vandaar dat Lutgarde Comeyne als eerste meisje in het dorp de kans krijgt om aan de universiteit te studeren. Ze kiest voor een opleiding tot licentiate in de Germaanse filologie aan de K.U.Leuven. Na haar studies keert ze terug naar de streek en gaat aan de slag als lesgeefster in het middelbaar onderwijs. In 1957 huwt ze met Jozef Van Landuyt. Haar echtgenoot is een arts in opleiding die voor zijn stage naar de Verenigde Staten trekt. Lutgarde Comeyne vergezelt hem. Jozef Van Landuyt vult het stagejaar aan met een specialisatie tot klinisch bioloog. In de Verenigde Staten worden drie kinderen geboren : een zoon in 1958, een dochter in 1960 en een tweede zoon in 1961.

Terug in België

Na vijf jaar Verenigde Staten keren Lutgarde Comeyne en Jozef Van Landuyt terug naar België. Haar echtgenoot kan aan de slag als klinisch bioloog in een Kortrijks ziekenhuis. Lutgarde Comeyne keert terug naar het onderwijs. De komst van een tweede dochter in 1965 maakt een einde aan haar loopbaan als leerkracht. Een moeder die haar verantwoordelijkheid voor het gezin combineert met een lesopdracht, wordt in de jaren zestig nog steeds moeilijk aanvaard. Lutgarde Comeyne maakt van haar vrije tijd als huismoeder gebruik om haar maatschappelijk en politiek engagement uit te bouwen. Wanneer de Belgische Multiple Sclerose Liga een afdeling in Kortrijk opricht, verzekert Lutgarde Comeyne het plaatselijk comité van haar medewerking. Ze wordt voorgedragen als voorzitster en is meer dan vijfentwintig jaar actief geweest als vrijwilligster.
Eerste vrouwelijk gemeenteraadslid voor de Volksunie
Met de gemeenteraadsverkiezingen van 1970 wordt Lutgarde Comeyne aangesproken om op een lijst te staan. Ze gaat niet in op het aanbod van de vragende partij, maar trekt naar de Volksunie. Haar Vlaamsgezinde achtergrond ligt aan de basis van deze keuze. Aanvankelijk krijgt ze de eerste plaats op de VU-lijst. Na het samengaan met de lijst Volksbelangen moet ze zich evenwel tevreden stellen met een tweede plaats. Ze wordt verkozen tot het eerste vrouwelijk gemeenteraadslid voor de VU in Kortrijk. Haar vader is bijzonder trots op haar. Hij belt haar op met de mededeling dat zij in één keer geslaagd is in iets waar hij jaren heeft moeten voor werken. De eerste tussenkomst van Lutgarde Comeyne in de gemeenteraad betreft een voorstel tot aanstelling van een vrouwelijke schepen. Het voorstel wordt evenwel weggehoond. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1976 verdedigt ze met succes haar zetel in de gemeenteraad.

Van de gemeenteraad naar de provincie

Lutgarde Comeyne engageert zich in de beweging van de VU-vrouwen. Ze verdedigt de plaats van vrouwen in de politiek. Net zoals mannen hebben vrouwen immers hun inbreng in alle geledingen van de maatschappij. Na het succes van de gemeenteraadsverkiezingen stelt Lutgarde Comeyne zich ook kandidaat voor de provincieraadsverkiezingen. In oktober 1972 wordt ze provincieraadslid. Bij de volgende provincieraadsverkiezingen eist ze de eerste plaats op de lijst, maar die wordt haar geweigerd. Een man neemt haar plaats in. Lutgarde Comeyne maakt het dreigement hard dat ze in dat geval opstapt en verlaat in april 1977 de provinciepolitiek. In 1980 zegt ze ook de gemeenteraad vaarwel. Gezondheidsproblemen liggen aan de basis van haar afscheid. Eén van haar zussen treedt in haar voetsporen. In 1994 wordt Hilda Comeyne verkozen tot gemeenteraadslid.
Terug naar de startpagina
Laatste aanpassing op 29 juni 2000 
 © Ontwerp en realisatie door  Claude Storms